Nie tylko ludziom zdarzają się wypadki i nagłe pogorszenia stanu zdrowia, zwierzęta domowe również mogą potrzebować udzielenia pierwszej pomocy, w tym resuscytacji. Dlatego posiadacze pupili, a nawet pozostałe osoby powinny wiedzieć, w jaki sposób postąpić, gdy pies, kot czy inne zwierzę nagle przestanie oddychać. We wpisie udzielimy wskazówek na temat wykonania resuscytacji krążeniowo-oddechowej zwierząt.
Kiedy należy przeprowadzić resuscytację?
Wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej jest niezbędne, kiedy dojedzie do zatrzymaniu akcji oddechowej i serca (CPA – ang. cardiopulmonary arrest). Czym szybciej rozpocznie się akcja, tym większe są szanse zwierzęcia na przeżycie. Oprócz wiedzy na temat tego, jak przeprowadzić resuscytację, ważne jest również jak najszybsze rozpoznanie CPA. Objawów zbliżającego się zatrzymania akcji oddechowej i serca jest wiele, szczególną uwagę warto zwracać na zmiany w sposobie oddychania, nieprawidłową akcję serca czy otępienie, jednak symptomów zwiastujących CPA jest znacznie więcej.
Przebieg resuscytacji
Przebieg resuscytacji powinien różnić się w zależności od gatunku i wielkości zwierzęcia. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa ma na celu podtrzymanie czynności życiowych u poszkodowanego, u którego doszło do nagłego zatrzymania krążenia. Definicja ta nie odnosi się tylko do ratowania życie ludzi, ale także zwierząt, jedynie przebieg resuscytacji różni się w przypadku zwierząt. Pierwszym krokiem powinno być sprawdzenie drożności dróg oddechowych poprzez wyciągnięcie języka zwierzęcia. Trzeba też ustalić, czy w pysku zwierzęcia nie ma ciał obcych i płynów, a w razie potrzeby je usunąć, jednak w trosce o własne bezpieczeństwo nie należy tego robić w przypadku zwierząt, które są świadome. Jeśli oddech nie wraca, konieczne jest przejście do resuscytacji.
Najlepiej, aby zwierzę znajdowało się w pozycji bocznej, ale u psów o szerokiej klatce piersiowej, takich jak buldogi, lepsze może być ułożenie na grzbiecie. Należy uciskać klatkę piersiową zwierzęcia bezpośrednio nad jego sercem. U psów ras średnich i dużych o beczkowatej klatce piersiowej (np. rottweilery) zaleca się uciskanie klatki piersiowej zwierzęcia leżącego na boku w jej najszerszym miejscu. W przypadku mniejszych zwierząt trzeba użyć dwóch palców zamiast dłoni. Należy wykonywać energiczne uciśnięcia, utrzymując tempo ok. 100–120 na minutę.
W trakcie uciskania warto wykonywać wdechy z częstotliwością 10 wdechów na minutę. Należy robić to przez chusteczkę lub specjalną maskę. Uciśnięcia klatki piersiowej należy wykonywać bez przerwy w cyklach dwuminutowych, dopóki nie wróci akcja oddechowa i serca lub do czasu, kiedy pacjenta przejmie lekarz weterynarii. Po każdym cyklu, jeśli jest taka możliwość, powinna następować zmiana osoby przeprowadzającej akcję ratowniczą, ponieważ zmniejszy to prawdopodobieństwo zmęczenia, a tym samym spadku skuteczności działań.