Nadciśnienie płucne u zwierząt ma bardzo różne przyczyny, stąd leczenie wspomagające przyjmuje kilka różnych etapów i podejmowanych działań. Ograniczone może być do podawania jedynie tlenu pacjentowi, ale może również obrać kierunek farmakologiczny.
Dlatego, że nadciśnienie płucne naszego zwierzęcia może wynikać bezpośrednio występowania dirofilariozy, związanej z występowaniem dorosłych pasożytów. U zwierząt chorujących na choroby płuc jak zatorowo-zakrzepową podaje się glikokortykosteroidy oraz środki przeciwzakrzepowe. U pacjentów z zastoinową niewydolnością serca podaje się diuretyki, a przy chorobach płuc środki rozszerzające oskrzela oraz środki przeciwzapalne. Dr Hau odpowiednio przebada naszego towarzysza i zaproponuje najlepsze możliwe leczenie.
Leczenie Sildenafilem
Sildenafil (Syldenafil) jest inhibitorem o krótkim działaniu. Jest lekiem, który u psów zmniejsza nadciśnienie, jednocześnie redukując ciśnienie tętnicze, czym przedłuża życie czworonoga. Niezwykle rzadko powoduje jakieś skutki uboczne, głównie ze strony układu pokarmowego. Podaje się go cyklicznie, co 8 do 12 godzin w formie doustnej, w dawkach obliczanych w przedziale od 1 do 3 mg na 1 kilogram masy ciała pacjenta. Dawkę tę zmniejsza się lub zwiększa w podanym przedziale w trakcie monitorowania objawów klinicznych u zwierzęcia.
Analogicznie, gdy objawy się nasilają, dawkę się zwiększa. Miarodajną ocenę stanowi także schemat klasyfikacji czynnościowej, zgodnie z którym ocenia się poprawę względem klas, w przypadku poprawy, z klasy IV można trafić do II klasy, lub z klasy II trafić do klasy III, w przypadku pogorszenia stanu pacjenta. Kontroli dokonuje się przy użyciu zdjęć rentgenowskich oraz badania echo kartograficznego, które pozwalają ocenić czy występują nacieki na płucach oraz pozwalają ocenić, czy ciśnienie tętnicze się zmniejszyło.
Długość życia czworonoga zależna jest od przyczyn występowania nadciśnienia płucnego występującego u zwierzęcia. Bez stosowania sildenafilu pies miał kilka dni życia, dzięki stosowaniu leku, co potwierdzają badania naukowe, ich życie wydłuża się od trzech miesięcy do nawet dwóch lat. Lek ten jest jednak drogi, więc uznawany jest za lek z wyboru. To od właściciela zależy, czy chce wspomóc swojego przyjaciela. Należy jednak zasięgnąć porady lekarza weterynarii, który podpowie, czy faktycznie warto ten lek stosować, ponieważ jego podanie zależne jest od ogólnej oceny stanu zdrowia.